Anneke (32) is aangerand door een bekende na het uitgaan.
Trigger warning: seksueel geweld.
Wat heb jij meegemaakt?
Anneke (32, in een relatie): ‘’Ik was 21. Ik ging stappen met mijn beste vriendin, haar neef en nog wat anderen. Op een gegeven moment ging zij naar huis. Wij gingen verder stappen. Later op de avond wilde ik naar huis. Die neef zou mij thuis brengen met de auto. We reden door Rotterdam, waar wij beide wonen. Ik ken daar alleen de weg als ik fiets, in de auto zou ik dit niet weten. Na een tijdje herkende ik echt niet meer waar we reden.
‘’Ik vertrouwde hem en dat heeft hij geschaad.’’
Hij stopte en we komen aan bij zijn huis. ‘’Je zou me toch thuis brengen?’’ zei ik. Hij had smoesjes en wist mij over te halen om mee naar binnen te gaan. Ik hield mijn kleren aan, want had niks anders bij me. Hij probeerde van alles bij me en zei dat ik zachte benen had. Om hem proberen af te schrikken zei ik dat ik ze al een tijd niet geschoren had. Hij bleef proberen, ik gaf niet toe. Zo probeerde hij mij te vingeren en heeft hij mij op verschillende plekken aangeraakt. Daar is het bij gebleven. Ik bleef hem negeren totdat hij stopte. Ik had het gevoel dat ik niks anders kon dan bij hem te blijven. Het pakken van een taxi is niet in mij opgekomen. Ik vertrouwde hem en hij heeft dat geschaad.
Wat er gebeurd is heb ik ver weg gestopt. Tot op de dag dat die aflevering van BOOS werd uitgezonden. Deze heb ik niet heb gekeken maar hier werd ik eigenlijk voor de eerste keer geconfronteerd met wat mij was overkomen.’’
Hoe voelt het voor jou om jouw verhaal te delen met ons?
Anneke: ‘’Ik heb het nooit met anderen of die beste vriendin besproken, ook omdat het haar neef was. Ik kende hem ook al langer. Ik ben heel blij dat ik het nu met jullie deel, dat maakt mij emotioneel. Toen ik jullie oproep zag dacht ik in eerste instantie: nee dit is mij niet overkomen. Maar dat is niet waar!’’
Hoe er nu in de media wordt gepraat over dit soort zaken heeft mij aan het denken gezet. Ik was me er bewust van dat er iets gebeurde wat ik niet wilde. Maar in de zin dat het ‘niet oké’ was. Het echte besef dat het grensoverschrijdend was had ik niet. Nu weet ik beter.’’
Wat zou jij willen zeggen tegen anderen die iets soortgelijks hebben meegemaakt?
Anneke: ‘’Je bent van niemand afhankelijk om thuis te komen, je kunt altijd een taxi nemen.’’