In een flits ben ik verliefd, getrouwd en draag ik zijn kinderen
Het is een regenachtige zaterdagmiddag, als ik met mijn brakke kop in een joggingsbroek en een knot op mijn hoofd naar de supermarkt loop. “Dit is een voetpad, lul!’’ schreeuw ik, als ik bijna word aangereden. Eenmaal voor het schap magnetronmaaltijden luidt een stem achter mij “Sorry, voor daarnet trouwens.’’ Als ik mij omdraai voel ik mij heel even Wendy van Dijk uit de film Alles is Liefde, wanneer ze Valerio voor het eerst ziet met de achtergrondmuziek I believe in miracles, you sexy thing… In een flits ben ik verliefd, getrouwd en draag ik zijn kinderen. Juist, back to reality Lola! Stotterend antwoord ik: “Tis, oké.’’ Dat was het eigenlijk niet, maar voor deze prachtige schepping van de aarde maak ik graag een uitzondering.
“Lola, is het toch?’’ vraagt ie. Sh*t. “Kennen wij elkaar?’’ antwoord ik met een acuut rood hoofd. Ik vergeet nooit een gezicht. “Martijn, vriend van Roy’’ glimlacht ie. Oh nee. Er gaat geen enkel belletje rinkelen. Hij vervolgt: “We spraken elkaar op Koningsdag.’’ Dat verklaard een hoop. Die dag is elk jaar één grote, zwarte vlek. “Aha! Leuk je te zien!’’ antwoord ik. Met een hapering in zijn stem vraagt hij of ik iets met hem zou willen drinken. Heerlijk, hoe zenuwachtig mannen soms kunnen zijn. Met een nieuw telefoonnummer in mijn zak vertrek ik uit de supermarkt.
“Lola?! Ben je serieus? Van elke naam die je zou kunnen kiezen, koos je Lola?’’ vraagt een van mijn vriendinnen, na mijn supermarkt-verhaal onder het avondeten. “Is toch wel humoristisch, Lol(a).’’ antwoord ik. Mijn vriendinnen kijken mij verbaasd aan. “Vriendin, jij bent nog blijven hangen in de puberteit!’’ giert eentje nippend aan haar rode wijn. Au, de harde waarheid. Hoewel ik dol ben op romantiek, ziet mijn leven er helaas niet uit als een romantische komedie. Ik ben midden twintig en heb mijn allergrootste liefde aan mijn neus voorbij laten gaan. En ik heet trouwens helemaal geen Lola. Dat is slechts de naam die ik aanneem, als het niet lukt om een jongen af te wimpelen. Geen enkele man vond mij ooit terug op een platform. Best slim, vond ik zelf. Tot vandaag want een mogelijke rela met de lul op de fiets is al bij voorbaat van de baan. Een verbintenis gebaseerd op een leugen is gedoemd om te mislukken.
Diezelfde avond opper ik aan mijn vriendinnen dat ik Lola volledig loslaat. “Geloof je in liefde op het eerste gezicht? Of zal ik nog eens langslopen?’’ vraagt een jongen als ik bij de bar sta. Oei, dat was echt heel slecht. “Ik ben Joost en jij bent?’’ “Ik ben… Lola en niet geïnteresseerd.’’ Met een nieuw rondje drankjes sluit ik mij weer aan bij mijn vriendinnen. Ach, ik houd Lola toch nog even vast. Want de grote vraag is: Wat doen we in de tussentijd, als we op de ware staan te wachten?
Demi (28) schrijft door de ogen van haar alter ego Lola over lichaam, seks en haar ongezouten mening.
