Single bells
You hate it or you love it, maar je kan er niet omheen. Het is kerst. En daar maakt menig supermarktketen ruimschoots gebruik van. Jumbo viert de Kerst met een wasbeertje en de hond, Bol gaat voor een prikkelarme kerst en de Hema brengt katten en honden bij elkaar. En hoewel er ieder jaar weer een andere invalshoek wordt bedacht om de consument te verleiden met kerst assortimenten, hebben de kerstreclames altijd één ding met elkaar gemeen: De hele familie, inclusief huisdieren, zit elkaar met een tandpasta-reclame glimlach aan te staren.
Kerst is volgens de marketingwereld een feest voor gesettelde mensen die dol zijn op elkaar en op hun (schoon)families. Er zitten geen (happy) singles aan tafel, geen oudooms die ongepaste opmerkingen maken en al helemaal geen oma’s die jaar in, jaar uit de ‘Goh, hoe kan zo’n leuke vrouw als jij nog geen man hebben- vraag’ droppen.
Een ietwat vertekend beeld, als je het mij vraagt. Mijn gesettelde vriendinnen zeuren al maanden over het ongemakkelijke kerstdiner bij de schoonouders aan de andere kant van het land. De stroef lopende gesprekken, het geld dat ze kwijt zijn aan cadeaus voor schoonfamilie die ze amper kennen, maar bovenal de hunkering naar seks tijdens de feestdagen. Een potje rampentampen in het ouderlijk huis zit er volgens hen vaak niet in, omdat vriendlief bang is betrapt te worden door (schoon)papa.
Nu wil ik niet zeggen dat mijn kerst als single nou zo geweldig is. Natuurlijk dagdroom ik, na kijken van kerstfilm nummer zeventien, ook van een woest aantrekkelijke man die mij op een berenvel voor de open haard met zijn kerstboom bestormd. Waarna we vervolgens verstrengeld in elkaar dorstig uit een aangebroken fles rode wijn drinken en onszelf giechelend afvragen of iemand ons heeft gehoord. En natuurlijk denk ik na het zien van vlogs van bekende influencers -waar zij met hun partner een reusachtige kerstboom uitzoeken en het huis gezellig maken - dat wil ik ook. Maar kerst zonder vriend heeft ook zo zijn voordelen. Zo hoef ik niet te glimlachen naar een schoonmoeder die ik ‘zo zo’ vind, kan ik die dertiende maand uitgeven aan een spuugdure tas die ik helemaal niet nodig heb en mag ik tijdens het diner ongegeneerd met een dubbele tong meezingen met Mariah Carey zonder dat ik een standje krijg van vriendlief.
Nee, kerst is niet alleen voor gesettelde tandpasta-reclame families. Kerst is voor iedereen. En zolang ik nog niet iemand ben tegengekomen waarmee ik wil liggen rampentampen voor de open haard van mijn ouders, wissel ik het o-zo-goed-bedoelde kerstdiner van mijn ouders -dat zo lang ik me kan herinneren bestaat uit gerookte zalm en een ietwat droge kalkoen- voorlopig nog niet in voor een diner met zeurende schoonouders. Merry Christmas!
