Een spiraaltje zetten, doet het pijn? Lees hier de ervaringen van andere vrouwen

Emma (28) liet een Kyleena spiraaltje plaatsen: ‘Je bent je pilstrip vergeten op te halen bij de apotheek, maar je hebt deze week wel seks gehad?’ herhaalde mijn moeder licht paniekerig toen ik haar vertelde over mijn nieuwe fling, die de toekomstige vader van mijn kinderen zou worden. Vooral die laatste toevoeging baarde haar wat zorgen. Ik was achttien en nou niet bepaald het type dat in staat was voor zichzelf te zorgen, laat staan voor een baby (Lees: mijn dieet bestond uit tosti’s ham/kaas, ik ging uit tot in de vroege uurtjes en mijn flings wisselden om de twee maanden). ‘Lieverd, zou je niet een spiraal overwegen, aangezien je misschien wat chaotisch bent?’ Het was een vriendelijk doch sterk adviserend verzoek van mams. Na wat wikken en wegen besloot ik het moederlijk advies op te volgen en maakte een afspraak bij een gynaecoloog. Volgens mijn vriendinnen was het zetten van de spiraal een ware marteling. Zo viel de een flauw tijdens het zetten, had de ander het gevoel alsof haar baarmoeder werd geperforeerd en kon weer een ander zeker drie dagen niet lopen van de pijn. Niet bepaald stimulerend als het bezoekje bij de gynaecoloog al staat ingepland.'

Gouden tip: kuchen

'Omdat ik soms wat hysterisch kan zijn, nam ik na het horen van de horrorverhalen ietwat high van de Aleve Feminax plaats in de behandelstoel. De gynaecoloog stelde me op mijn gemak en begon rustig met het maken van een echo. Nu wil ik niet beweren dat de houding waarin je je begeeft bij het zetten van een spiraal -je bent van onderen poedelnaakt en je benen liggen door middel van steunen in de nek van de gynaecoloog- ideaal is, maar de handeling op zichzelf viel me alles mee. Na het maken van de echo nam de gynaecoloog de maten van mijn baarmoeder op. Ze legde vervolgens uit dat de mijne iets naar achteren gekanteld lag -niks om me verder zorgen over te maken trouwens- en plaatste, terwijl ik kuchte, de spiraal.

Als je geen spiraal hebt denk je waarschijnlijk nu: ‘Hoezo kuchen?’ Nou dames en… dames, wanneer je kucht tijdens het zetten van de spiraal voel je geen stekend gevoel in je baarmoeder. Ben je van plan om een spiraal te laten zetten? Neem dan een flinke dosis Aleve Feminax en kuch er op los!'

Er zijn twee soorten hormoonspiraaltjes: De Mirena en de Kyleena spiraal. We schreven een artikel over de verschillen tussen de twee hormoonspiraaltjes.

Martine (45) liet een Mirenaspiraaltje plaatsen: 'Mijn eerste Mirenaspiraaltje was een doorslaand succes, gezien in het licht van een ontelbaar aantal keer de pil vergeten, uitmondend in een abortus en een handvol morning after pillen. Ik ben een van die vrouwen naar wie je alleen hoeft te wijzen om zwanger te raken en dat werkt niet in combinatie met een chaotische geest. Ik was toe aan een meer solide oplossing, dus op naar de huisarts.

Ik lag net ietwat zenuwachtig van onderen bloot, met mijn benen wijd op de behandeltafel (toch ongemakkelijk, je komt zo’n je dokter als het tegenzit ook tegen in de supermarkt) toen de huisarts me meedeelde dat zijn stagiair even mee zou kijken. Beetje flabbergasted was ik. Helemaal met mijn onderbroek vol tanden lag ik toen de stagiair de eendenbek overnam om eens goed te bestuderen hoe de vlag er bij mij van binnen bij hing. En vervolgens het spiraaltje uit de verpakking haalde om naar binnen te schuiven. Lukte niet en deed zeer. De arme knul was te zenuwachtig.

'Mijn baarmoeder is geen proeftuin'

Arme ik ook. Ik dacht dat dit een normale gang van zaken was, stagiairs die het spiraalstokje even overnemen. Achteraf had ik de huisarts moeten vertellen dat mijn baarmoeder geen proeftuin is en de stagiair zijn eerste exemplaar wellicht beter bij een meer ervaren spiraaldraagster moest gaan zetten. Maar ja, ik word graag aardig gevonden dus dat deed ik niet.

Wel besloot ik ter plekke om nooit, echt nooit meer mijn slip uit te trekken in het bijzijn van een huisarts. Gelukkig zijn er genoeg andere opties, merkte ik! Zoals de vrouwenkliniek Zuidoost in Amsterdam. Wat een verademing, deze plek. Een team vrouwelijke gynaecologen, artsen, een verpleegkundige en doktersassistenten die de hele dag niets anders doen dan zich bezighouden met zaken aangaande vulva, eierstokken en baarmoeder. Die dus nergens van opkijken (niet dat ik er heel raar uitzie van onder hoor… Denk ik).'

'De vrouwenkliniek: ik vond het een verademing'

'Voorafgaand aan het vervangen van de spiraal had ik een uitgebreid gesprek met de verpleegkundige. Ook kreeg ik een inwendige echo, waarbij meteen gecheckt werd of mijn baarmoeder en eierstokken er rustig uitzagen. Prettig om te weten toch? De gyneacoloog zag bij deze echo dat mijn baarmoeder iets gekanteld ligt en hield daar rekening mee tijdens het inbrengen van de spiraal. Ik voelde me gezien, serieus genomen en gerespecteerd. Heel fijn!

Jo-Ann (26) liet een Mirena spiraal plaatsen: Van die momenten dat je je niet helemaal goed meer kunt herinneren hoeveel dagen je vergeten bent om de pil te slikken. In mijn studententijd waren dat soort panieksituaties vaker regel dan uitzondering. Het resulteerde in de aankoop van onnoemelijk veel zwangerschapstesten. Dit was geen doen meer en daarom besloot ik de pil in te wisselen voor een spiraal.

Gek genoeg wilde mijn huisarts niet praten over de overstap naar een andere vorm van anticonceptie, maar vooral over mijn nalatigheid in het nemen van de pil. Voor een tik op de vingers ga ik wel naar mijn moeder, dacht ik nog. Maar ik kon een doorverwijzing naar de gyneacoloog op mijn - niet zwangere- buik schrijven. Beste vriend Google hielp me en ik kwam uit bij Women’s Health Care Centre in Amsterdam. Een vrouwenkliniek waar ik meteen terecht kon en waar al mijn vragen werden beantwoord. Ik koos voor de Mirena spiraal. Toevallig was ik tijdens die eerste afspraak ongesteld en het spiraaltje kon meteen worden gezet. Dat heb ik niet gedaan, want ik wilde me mentaal voorbereiden, na het aanhoren van alle horrorverhalen van vriendinnen. De een viel flauw, de ander moest drie dagen in bed liggen vanwege afschuwelijke pijnen. Al die ellendige verhalen hadden echter ook een positieve kant: het gewichtsverlies na het zetten van de spiraal. Welke vrouw maakt dat nou niet blij? De zin in het zetten van de spiraal nam zo toch weer een beetje toe.

Een paar weken later was het zover. Ik was doodsbang. Wat als ik hier flauw val? En wat gebeurt er met mijn weekendplannen? Zal ik met pijn in bed liggen? Ik liep de behandelkamer binnen, zag die afschuwelijke stoel en eendenbek al liggen. Met klamme handen kleedde ik me uit en ging in de stoel liggen. De gynaecoloog liet mij de spiraal zien en vertelde mij dat ik heel kort een stekende pijn zou voelen.

Ik voelde me gerust toen ik zag hoe klein het spiraaltje was. Het inbrengen gaf inderdaad een korte pijn. Onprettig, maar lang niet zo erg als de hel die mijn vriendinnen hadden beschreven. Binnen een kwartier stond ik weer buiten en twee uur later was ik vrolijk present op een borrel. Weliswaar met twee Aleve Feminax in, maar dat was het ook. Ik baalde flink dat ik me zo had laten opjagen door alle verhalen. Mijn tip is dan ook: luister niet naar wat anderen zeggen. Elk lichaam is anders en iedereen voelt pijn op een andere manier. Misschien valt het -zoals bij mij- ontzettend mee en dan heb je je zorgen gemaakt om niks. En dat afvallen na het zetten van de spiraal? Ik vraag mij nog steeds af wanneer dat eindelijk eens gaat gebeuren...'

Annemieke (45) liet een koperspiraaltje plaatsen

'Ik was 19 toen ik met mijn huisarts besloot om een koperspiraaltje te laten plaatsen. Ik had voor die tijd de pil gehad maar ik had veel last van de mentale bijwerkingen van hormonen dus wilde graag iets anders. Vol goede moed ging ik naar de huisarts.'

We schreven een artikel over de lange termijn effecten van de pil.

'Van te voren had ik een naproxen ingenomen, dat was het advies. Toch wel wat nerveus stapte ik de behandelkamer in en mocht op de tafel gaan liggen. Benen in de vreselijke stangen en daar lig je dan... Ik kreeg nauwelijks aanwijzingen en de plaatsing was echt heel pijnlijk. Zo pijnlijk dat zowel de huisarts als ik enorm schrokken. Ik kon niet meer zitten van ellende en moest een uur lang in de wachtkamer op de bank liggen omdat ik niet op kon staan.'

'De huisarts vermoedde dat mijn baarmoeder was geperforeerd'

'De huisarts maakte zich zorgen en dacht dat hij per ongeluk mijn baarmoeder had geperforeerd. Mijn baarmoeder was klein en lag gekanteld en het dus ging niet zo makkelijk. Aldus de huisarts. Kortom, mijn moeder moest mij komen halen om naar het ziekenhuis te gaan voor een echo. Dit om te kijken of de spiraal goed zat of dat er toch echt iets mis was gegaan. Gelukkig bleek mijn baarmoeder niet geperforeerd te zijn. Maar de spiraal is er na drie maanden weer uitgehaald (dat uithalen was een makkie!). Ik bleef maar bloeden en veel buikpijn houden. Het was niet te doen. Mijn tip? Laat je spiraaltje echt plaatsen door iemand die dit zo ongeveer dagelijks doet en die je goed begeleidt. Dat is echt de moeite waard.'

Wil jij nou je goed voorbereiden op het plaatsen van een spiraaltje? Dat kan door ons uitgebreide artikel te lezen waarin alle stappen worden uitgelegd van het plaatsen en verwijderen van een spiraaltje inclusief tips om het zo goed mogelijk te laten verlopen!

meer weten over jouw lichaam en gezondheid? blijf op de hoogte en word lid van onze community!