Irene raakt op haar 38ste vervroegd in de overgang als gevolg van hormonale borstkanker
Naam: Irene Leeftijd: 42 jaar Beroep: Zorgsector Relatie: Ja
Vervroegde overgang, het woord zegt het al. Wanneer kreeg jij hier last van?
In 2016 werd ik 38 jaar. Dit was ook het jaar dat ik werd gediagnosticeerd met borstkanker, waardoor ik chemo behandelingen heb ondergaan. De artsen vertelde mij vluchtig dat ik door mijn behandeling voor borstkanker in de overgang terecht zou komen, een verdere toelichting kreeg ik niet. Het advies voor een eventuele kinderwens? Mijn eitjes in laten vriezen. Maar ook dit was informatie die tussen neus en lippen door gebracht werd. Ik kwam inderdaad keihard in de overgang terecht nadat ik met mijn chemo behandelingen begon. Mijn borstkanker was hormoongevoelig waardoor ik tien jaar lang hormoonremmers moet slikken. Na een aantal maanden kwam mijn menstruatie toch weer op gang. Deze is echter volledig ontregeld en anders dan vroeger. Ik zit duidelijk in de overgangsfase richting postmenopauzaal.
Heb jij last van overgangsklachten (gehad) en welke klachten waren/zijn dat?
Pas na een tijdje klachten te hebben ervaren dacht ik: “dit is de overgang”. In eerste instantie dacht ik namelijk dat deze klachten te maken hadden met met chemotherapie. Ik kreeg last van nachtzweten en had werkelijk de hele dag door opvliegers. Ik had het koud en dan weer warm. Het niet kunnen slapen was ook een groot probleem. Pas later werden deze klachten minder, maar kreeg ik last van een verlaagd libido en een hele droge onderkant. Niet alleen tijdens het vrijen, het voelde soms echt als een open wond daar beneden. Naar de wc gaan en achteraf afvegen was al teveel. Ook kreeg ik last van vaginale schimmels, die geregeld terugkomen.
Op welke manier heeft de (vervroegde) overgang invloed gehad op jouw leven?
De grootste invloed was op seksueel gebied met mijn partner. Mijn libido was helemaal weg. Ik vind dat toch een stukje levensvreugde, een soort levensenergie die ik nu kwijt ben. Het gevoel van opwinding naar mijn partner toe, gaat tegenwoordig heel moeizaam. Niet omdat ik hem niet aantrekkelijk vind, maar omdat mijn libido zo gedaald is. Daarnaast denk ik nog vaak aan de gedachte ‘wat als we misschien ooit nog een kindje willen’. Gelukkig hebben we al twee kinderen gekregen voordat ik in de overgang raakte, maar toch blijft het idee in mijn hoofd spelen. Een nakomer leek mij leuk. Niet echt een realistische gedachte of iets wat op de planning stond, maar het feit dat de mogelijkheid je ineens wordt afgenomen - dat je die keuze zelf niet meer kan maken - vond ik best wel moeilijk.
Hoe ga/ging jij er mee om richting je sociale kring? (richting vriendinnen, partner, gezin, familie, werk etc)? Kon je er makkelijk over praten?
Ik kan makkelijk over mijn overgang praten. Het voelt niet als een taboe, wellicht komt dit doordat het een gevolg was van mijn borstkanker traject. Nadat ik genezen was, bleven de overgangsklachten aanhouden. Wanneer mensen vroegen hoe het met mij ging, was de overgang dan ook een onderwerp wat logisch aan bod kwam. Het waren de klachten die toentertijd het meest speelden. Hierdoor heb ik denk ik geleerd hier goed over te praten. Ik praat met mijn partner ook over de vaginale droogte en lagere libido, hij merkt dit natuurlijk ook. Wel heb ik geleerd niet teveel de nadruk hierop te leggen. Zo wordt het nog minder leuk voor mijn partner en mijzelf. Ik denk niet meer dat het ooit zal worden als voorheen. Hij weet dat en we bespreken dit maar soms wil ik ook niet precies vertellen hoe het zit. Dat neemt ook een stuk beleving weg.
Heb je ondersteuning gezocht en kunnen vinden?
Ik heb een aantal gesprekken gevoerd met een hormoondeskundige over mijn overgangsklachten. Zij vertelde mij dat homeopatische middelen invloed hebben op je hormoon systeem, waardoor dit voor mij ten strengste verboden is aangezien mijn borstkanker hormoongevoelig was. Wat mij zou helpen was bepaalde voeding en drank vermijden. Eigenlijk alle dingen die mijn leven leuker maakten, zoals: alcohol, koffie, suiker, pittig eten. Toen ik extreem veel last van van de overgangsklachten, woog het voor mij wel op me hieraan te houden. Later, toen de klachten verminderde, wilde ik het leven weer vieren. Ik ben een bourgondiër, had nota bene borstkanker overwonnen en wilde het leven vieren met lekker eten en een goed glas wijn!
Wat is jouw tip voor al die vrouwen die hier (ook) last van hebben?
Door mijn overgang heb ik mijn leven aangepast om te zorgen dat ik minder stress heb. Ik ben bijvoorbeeld veranderd van baan en ik durf sneller nee te zeggen. Daarnaast helpt het mij enorm erover te praten en dit onderwerp bespreekbaar te maken. Op het gebied van seksualiteit zou ik willen zeggen: “ontdek het gewoon opnieuw, ga kijken wat voor jullie werkt”. Roep desnoods hulp in van iemand die jullie hierbij kan helpen. Mijn partner en ik hebben op een gegeven moment een tantra cursus gedaan. Dit was toch fijn om weer met elkaar bezig te zijn en om elkaar te herontdekken.